Carta en junio de una desconocida
Esto es para ti, que me regalaste unas alas cuando solo tenía plomo en los bolsillos. Por todos los paisajes recorridos sin movernos de una terraza en verano. Para mí, que he viajado tanto, y para ti, que me llevaste a otros planetas, a otros bosques, a otro mar. Para ti, que me prometiste un mundo y que, al final, conseguiste dibujar un mapa del tesoro. Porque hay aniversarios y aniversarios. Porque una nunca olvida el día que deshizo, por última vez, la maleta.
Un día me tengo que aficionar a revisar el cine del otro barrio, escuela de la vida que no te enseña ni el Salvame Deluxe 🙂
Gustaríame que, á volta da viaxe, a maleta estivese baleira: nin apegos ao alleo, nin cotras de pasado que cisma por domesticar o presente, nin expectativas que dilúen as verdadeiras opcións. Todo limpo. Todo no seu lugar.
Bicos